

درد آرنج بسیار رایج است و بیشتر افراد را در برهه ای از زندگی تحت تأثیر قرار می دهد. این به طور معمول جدی نیست و بیشتر مشکلات آرنج با گذشت زمان ، تغییرات ساده در شیوه زندگی و تمرینات مناسب بهبود می یابد.
آرنج تنیس بازان یکی از شایع ترین علل درد آرنج است که بیشتر در ورزشکاران رشته تنیس و افرادی که آرنج آن ها تحرک بالایی دارد رخ می دهد.
آرنج گلف بازان نیز از دیگر دلایل بروز درد و ناراحتی در مفصل آرنج است که سبب محدود شدن دامنه حرکات فرد می شود.
آرنج تنیس بازان ، درد ناشی از تاندون های خارج آرنج است و آرنج گلف بازان هم درد در داخل است.
این می تواند در نتیجه ورزش شروع شود ، اما بیشتر پس از کار مکرر یا استفاده بیش از حد رخ می دهد. علل کمتر شایع درد آرنج شامل آرتروز یا نقرس است. این وضعیت معمولاً منجر به از دست دادن حرکت در آرنج می شود.
چه موقع برای این عارضه باید از جراح ارتوپدی کمک بگیرم؟
این مشکلات معمولاً بدون نیاز به حضور در بیمارستان در وهله اول قابل کنترل هستند. با این حال ، اگر علائم زیر را دارید ، باید فوراً با جراح ارتوپد مشورت کنید.
- قرمز شدن پوست ، تورم و درد در ناحیه آرنج همراه با تب و احساس ناخوشی عمومی
- درد و مشکل در حرکت مفصل بعد از آسیب دیدگی
- هنگام بلند کردن سنگین ، درد شدید و احساس ضربه محکم در قسمت جلوی آرنج ایجاد می شود
درمان درد آرنج
درمان موفقیت آمیز درد آرنج به داشتن تشخیص دقیق توسط بهترین جراح ارتوپدی بستگی دارد.
از تزریق استروئید در آرنج تنیس یا بازیکن گلف باز نیز باید اجتناب شود. اگرچه آنها تسکین کوتاه مدت خوبی ارائه می دهند ، اما به احتمال زیاد درد عود می کند و به طور کلی بیشتر طول می کشد (تا زمانی که تزریق انجام نشده باشد).
اگر آرنج تنیس بازان یا آرنج گلف بازان دارید ، ابتدا باید سعی کنید فعالیت های تشدید کننده را برای دو تا چهار هفته کاهش دهید یا اصلاح کنید.
در صورت نداشتن مشکلات پزشکی دیگر مانند آسم یا زخم معده که عوارض جانبی ایجاد کند ، یک دوره داروهای ضد التهابی مانند ایبوپروفن را امتحان کنید. پس از این دوره استراحت اولیه ، به تدریج ماهیچه های اطراف مچ و آرنج خود را تقویت کنید تا به فعالیت عادی خود بازگردید.
آرتروز آرنج اغلب با ترکیبی از شیوه زندگی و فیزیوتراپی و ورزش برای حفظ قدرت و انعطاف پذیری به خوبی مدیریت می شود. مسکن ها و تزریق استروئیدها می توانند در طول عود بیماری مفید باشند.
جراحی نیز بندرت و در صورت عدم بهبود شرایط بیمار با روش های غیرجراحی نجام می گیرد.
کلمات مرتبط :