جراحی ACL
رباط صلیبی قدامی (ACL) یکی از چهار رباط اولیه است که باعث ثبات مفصل زانو می شود. اگر ACL پاره شود، ممکن است برای بازگرداندن عملکرد زانو به جراحی نیاز باشد. جراحی ACL (که بازسازی ACL نیز نامیده می شود) شامل جایگزینی رباط پاره شده با قطعه ای از تاندون به نام پیوند است. در حالی که این جراحی به طور کلی ایمن در نظر گرفته می شود، بهتر است در مورد عوارض احتمالی و همچنین روند توانبخشی گسترده مورد نیاز پس از جراحی مطلع شوید.
جراحی ACL توسط جراح ارتوپد در یک مرکز جراحی سرپایی یا بیمارستان تحت بیهوشی عمومی یا منطقه ای (نخاعی) انجام می شود. این جراحی ممکن است در بزرگسالان و کودکان انجام شود و معمولاً در کمتر از دو ساعت کامل می شود.
در این جراحی بازسازی رباط با استفاده از پیوند تاندون انجام می گیرد ، نوع پیوند مورد استفاده به عواملی مانند:
- ترجیح جراح
- سن بیمار
- آیا آسیب های مرتبط با زانو وجود دارد یا خیر
اغلب از اتوگرافت استفاده می شود، به این معنی که تاندون از بدن خود بیمار گرفته می شود. انواع اتوگرافت های مورد استفاده برای جراحی ACL عبارتند از:
- تاندون کشکک (زانو).
- تاندون همسترینگ (پشت ران).
- تاندون چهار سر ران (جلو ران).
گاهی اوقات برای بازسازی ACL پاره شده از آلوگرافت (تاندون اهداکننده فوت شده) استفاده می شود.
تحقیقات نشان می دهد که استفاده از یک نوع پیوند در مقابل نوع دیگر هیچ فایده ای ندارد. یک استثنا این است که آلوگرافت ممکن است خطر شکست در ورزشکاران جوان را افزایش دهد، بنابراین این موارد معمولاً برای بیماران ۳۵ ساله و بالاتر در نظر گرفته می شود.
تکنیک های مختلف جراحی ACL
اکثر جراحی های ACL به روش آرتروسکوپی انجام می شود. این بدان معنی است که یک دوربین کوچک و سایر ابزارهای جراحی بلند و نازک از طریق چندین برش کوچک در مفصل زانو وارد می شود. به ندرت، جراحی باز انجام می شود که در آن یک برش بزرگ در زانو ایجاد می شود.
دو تکنیک اصلی آرتروسکوپی مورد استفاده برای بازسازی ACL عبارتند از:
بازسازی تک باندل: ACL به استخوان ران (استخوان ران) در بالا و درشت نی (استخوان ساق پا) در پایین متصل است. با این تکنیک مرسوم، ابتدا تونل های استخوانی در این دو استخوان سوراخ می شوند. سپس پیوند ACL از طریق تونل کشیده می‌شود و با یک دستگاه، اغلب یک پیچ، در همان مکانی که ACL پاره شده است، ثابت می‌شود.
بازسازی دو باندل: ACL در واقع از دو دسته فیبر تشکیل شده است. با این روش جدیدتر، از دو گرافت کوچکتر (به جای یک پیوند تاندون بزرگتر) برای بازسازی هر بسته ACL استفاده می شود. این تکنیک ممکن است کمی بیشتر طول بکشد زیرا دو تونل استخوان اضافی برای کشیدن و محکم کردن پیوند دوم نیاز است.
بحث بر سر این است که کدام تکنیک به نتایج بهتری منجر می شود. در حالی که برخی تحقیقات نشان می دهد که تکنیک دو باندل ثبات مفصل زانو را افزایش می دهد و عملکرد بهتر زانو را فراهم می کند، تحقیقات دیگر هیچ تفاوتی را از نظر ثبات و عملکرد زانو نشان نمی دهد. داده های طولانی مدت بیشتری مورد نیاز است
هدف از جراحی ACL
هدف از این جراحی بازیابی عملکرد زانو است. در صورت عدم درمان، زانو با پارگی ACL ممکن است علائم مداوم بی ثباتی زانو داشته باشد. برای برخی افراد، این ممکن است آزاردهنده نباشد، اما برای برخی دیگر، ممکن است در فعالیت های آنها اختلال ایجاد کند.
جراحی در این بیماران ضروری است:
- جوان و فعال هستند
- شرکت در برخی ورزش‌ها: به عنوان مثال، ورزش‌هایی که شامل چرخش، پریدن، یا شتاب و کاهش سرعت سریع هستند، مانند فوتبال، بسکتبال، یا چوگان.
- به جز پارگی ACL آسیب های دیگری به زانو داشته باشید (مثلاً آسیب رباط جانبی داخلی)
- بی ثباتی قابل توجه زانو را تجربه کنند
در پایان، تصمیم گیری برای انجام جراحی ترمیمی ACL می تواند دشوار باشد. این روش تنها عاملی نیست که باید در نظر گرفته شود، زیرا توانبخشی و فیزیوتراپی پس از جراحی چند ماه طول می کشد و فعالیت کامل ممکن است تا یک سال محدود شود.
کلمات مرتبط :
جراحی ACL – بهترین جراح زانو در تهران – بهترین جراح تعویض مفصل زانو در تهران – دلایل جراحی ACL
