آسیب منیسک زانو از آسیب های رایج در بین ورزشکاران است که در ورزشهایی که در طی آن ها فشار زیادی به زانوها وارد می شود شایع تر است.
از آنجایی که زانو یک مفصل لولا است، ساختار آن برای انجام دو عمل اصلی، خم شدن (خم شدن) و اکستنشن (صاف کردن) است. عضلاتی که در زانو عمل می کنند عمدتاً عضلات چهارسر ران (کشش) و همسترینگ (فلکسیون) هستند.
پارگی منیسک آسیب شایعی است که مفصل زانو را تحت تاثیر قرار می دهد. منیسک ها دیسک های C شکل هستند که از غضروف سختی به نام غضروف فیبرو ساخته شده اند.
آنها بر روی تیبیا (سطح بالای استخوان ساق پا) بین درشت نی (استخوان ساق پا) و استخوان ران (استخوان ران) قرار دارند و برای توزیع بار و جذب ضربه در مفصل زانو مهم هستند. در هر مفصل زانو دو منیسک وجود دارد.
پارگی و آسیب منیسک می تواند به صورت مجزا یا همراه با آسیب رباط ایجاد شود. منیسک زانو معمولاً در اثر پیچ و تاب روی زانوی کمی خمیده آسیب می بیند. پارگی جزئی یا کلی منیسک ممکن است زمانی رخ دهد که فرد به سرعت بالای ساق پا را بچرخاند در حالی که پا بر روی زمین است. چمباتمه زدن مکرر یا طولانی مدت نیز می تواند منیسک را پاره کند.
پارگی منیسک می تواند دژنراتیو یا آسیب زا باشد. پارگی های دژنراتیو به عنوان بخشی از ساییدگی پیش رونده در کل مفصل یا در نتیجه چمباتمه زدن معمولی و طولانی مدت رخ می دهد. در افراد مسن تر، پارگی ممکن است به دلیل آسیب و تخریب تدریجی و طبیعی منیسک ها باشد که با افزایش سن رخ می دهد. نوع آسیب تروماتیک در محیط های ورزشی بسیار رایج است. منیسک داخلی شایع تر از منیسک جانبی است، در حالی که پارگی در هر دو منیسک بسیار کمتر است.
جلوگیری از آسیب منیسک زانو
- انجام تمرینات قبل از مسابقه برای اطمینان از آمادگی برای بازی.
- گرم کردن، کشش و سرد کردن پس از تمرینات ورزشی
- انجام برنامه های تناسب اندام برای توسعه قدرت، تعادل، هماهنگی و انعطاف پذیری.
- افزایش تدریجی شدت و زمان تمرینات ورزشی
- اجازه دادن زمان ریکاوری کافی بین تمرینات یا جلسات تمرینی.
- پوشیدن تجهیزات حفاظتی مناسب از جمله کفش. یک جفت کفش خوب به ثابت نگه داشتن زانوها، ایجاد بالشتک مناسب و حمایت از زانوها و ساق پا در هنگام دویدن یا راه رفتن کمک می کند.
- بررسی محیط ورزشی برای خطرات.
- نوشیدن آب قبل، حین و بعد از بازی.
- اجتناب از فعالیت هایی که باعث درد می شوند.
علائم آسیب منیسک زانو
درد معمولاً زمانی که منیسک آسیب می بیند، تجربه می شود، به ویژه هنگامی که سعی می کنید زانو را صاف کنید، خم کنید یا حرکت دهید. اگر پارگی کوچک باشد، مینیسک به جلو و پشت زانو متصل می‌ماند. احساس قفل شدن در زانو و ناتوانی در حرکت دادن زانو در این آسیب ها دیده می شود.
در برخی موارد، پس از تورم و درد اولیه، علائم فروکش می کند و می توان فعالیت های عادی خود را از سر گرفت. این ممکن است به این دلیل باشد که پارگی منیسک کوچک است یا آسیب ایجاد شده روی مکانیک مفصل تأثیر نمی گذارد.
درمان آسیب منیسک زانو
درمان فوری هر آسیب بافت نرم شامل استراحت، یخ، فشرده سازی و بالا بردن اندام است. این برنامه باید به مدت ۴۸ تا ۷۲ ساعت دنبال شود. هدف کاهش خونریزی و آسیب در مفصل است. زانو را باید در حالت مرتفع قرار داد و هر دو ساعت یکبار از کیسه یخ به مدت ۲۰ دقیقه استفاده کرد (هرگز یخ را مستقیماً روی پوست قرار ندهید). برای محدود کردن تورم و خونریزی در مفصل باید یک باند فشاری با اندازه مناسب اعمال شود.
برای تشخیص نوع و شدت آسیب مراجعه به ارتوپد زانو ضروری است، جراح زانو ابتدا اقدام به معاینه فیزیکی و بررسی علائم بیمار کرده و در صورت نیاز از روشهای تصویربرداری پزشکی برای تشخیص دقیق بهره می برد و بهترین درمان را اتخاذ می کند.
اگر پارگی جزئی باشد و درد و سایر علائم متوقف شود، ممکن است یک برنامه تقویت عضلات توصیه شود. یک پارگی بزرگ ممکن است نیازمند جراحی برای ترمیم منیسک آسیب دیده باشد. جراحی معمولا به روش آرتروسکوپی انجام می گیرد.
توانبخشی پس از جراحی نیز ضروری است. هدف اصلی برنامه توانبخشی عادی کردن راه رفتن، عادی سازی دامنه حرکتی بدون درد، جلوگیری از تحلیل عضلات و حفظ آمادگی قلبی عروقی است. توانبخشی پس از جراحی مینیسک باید بر روی حرکت زودهنگام مفصل زانو و چهارسر ران و قدرت همسترینگ تمرکز کند. تمرینات تحمل وزن باید طبق دستور یک متخصص فیزیوتراپی اضافه شود.
کلمات مرتبط :
آسیب منیسک زانو – درمان پارگی منیسک زانو – جراحی آرتروسکوپی زانو – بهترین جراح تعوبض مفصل زانو
