آسیب رباط صلیبی پشتی (PCL)
رباط متقاطع خلفی (PCL) یکی از رباط های داخل زانو است که استخوان ران (فمور) شما را به پشت استخوان ساق پا (درشت نی) متصل می کند. آسیب PCL پارگی جزئی یا کامل رباط یا کشیدگی رباط است.
PCL از پشت رباط دیگر، رباط متقاطع قدامی (ACL) عبور می کند. رباط های صلیبی نام خود را از این واقعیت گرفته اند که شکل ضربدری را در داخل زانو ایجاد می کنند، زیرا در جهات مختلف از ران تا استخوان ساق پا حرکت می کنند. همراه با سایر رباط‌های زانو، PCL شما زانو را ثابت نگه می‌دارد و از خارج شدن استخوان های ران و ساق پا از جای خود جلوگیری می‌کند.
زمانی که رباط‌های زانو کشیده می‌شوند اما پاره نمی شوند، به آن رگ به رگ شدن می‌گویند. آسیب های رباط زانو بسته به شدت آنها درجات مختلفی دارد. معمولاً اگر PCL خود را زخمی کنید، در سایر قسمت‌های زانو نیز آسیب خواهید دید، مانند رباط جانبی داخلی یا ACL.
دلایل آسیب رباط صلیبی پشتی (PCL)
معمولاً برای آسیب رساندن به رباط متقاطع خلفی (PCL) نیروی بسیار قدرتمندی لازم است. این اغلب به دلیل ضربه مستقیم به جلوی زانوی شما در هنگام خم شدن ایجاد می شود، که آن را فراتر از محدوده حرکتی طبیعی گسترش می دهد. این می تواند اتفاق بیفتد اگر شما:
- روی زانوی خم شده به جلو بیفتید
- تصادف رانندگی کنید و زانوهای خود را به داشبورد بزنید که ممکن است رباط پاره شود
- در حال ورزش هستید و در اثر برخورد با بازیکن دیگر ضربه مستقیمی به زانوی شما وارد می شود
علائم آسیب رباط صلیبی پشتی (PCL)
اگر آسیب جزیی باشد ممکن است در ابتدا علائمی نداشته باشید یا فقط چند علامت داشته باشید و حتی متوجه آسیب دیدن آن نشوید. احتمالاً پس از آن همچنان می توانید به طور معمول راه بروید. اما ممکن است پشت زانو درد داشته باشید، به خصوص زمانی که زانو می زنید، و ممکن است مقداری تورم خفیف وجود داشته باشد. و ممکن است نتوانید آن را مانند قبل به طور کامل جابجا کنید.
اگر آسیب شما برای مدتی درمان نشود، ممکن است زانوی شما شروع به درد کند، به خصوص در قسمت جلو. همچنین ممکن است هنگام پایین رفتن از شیب، هنگام راه رفتن یا دویدن در سراشیبی، یا پایین رفتن از پله ها، احساس ناراحتی کنید. همچنین ممکن است هنگام شروع به دویدن، اگر وزنه سنگین بلند می کنید یا مسافت های طولانی تری راه می روید، احساس ناراحتی کنید.
آسیب دیدن سایر رباط ها یا سایر قسمت های زانو همزمان با PCL معمول است. اینها با هم ممکن است باعث علائم کلی درد و تورم در زانو شوند.
روشهای درمان
استراحت و کاهش سطح فعالیت تا زمان بهبودی کامل ضروری است.
اگر در تحمل وزن روی زانو مشکل دارید، ممکن است لازم باشد از عصا استفاده کنید یا برای مدتی از بریس استفاده کنید. پزشک یا فیزیوتراپیست به شما توضیح خواهند داد که چه مدت باید از اینها استفاده کنید.
درمانی که برای آسیب PCL به شما پیشنهاد می شود به چند چیز بستگی دارد. این موارد شامل شدت آسیب، اینکه آیا سایر قسمت های زانوی شما نیز آسیب دیده است یا خیر، و اینکه چقدر به درمان پاسخ می‌دهید، می‌شود. درمان اولیه کنترل درد و تورم با استفاده از اقدامات خانگی است.
داروها
برای کمک به تسکین درد می توانید از مسکن های بدون نسخه مانند پاراستامول یا ایبوپروفن استفاده کنید. اگر زانوی شما واقعاً دردناک باشد، پزشک ممکن است مسکن های قوی تری تجویز کند.
فیزیوتراپی
فیزیوتراپیست شما به دقت زانوی شما را ارزیابی می کند و سپس برنامه ای از تمرینات توانبخشی را متناسب با نیازهای فردی شما برنامه ریزی می کند. تمرینات برای تقویت عضله چهار سر (ران) به ویژه پس از آسیب های PCL مهم است. مطمئن شوید که تمرینات را انجام می دهید زیرا این بخش مهمی از بهبودی شما است. هدف فیزیوتراپی کمک به زانوی شما برای بازیابی کامل دامنه حرکتی و قدرت و ثبات آن است.
مدت زمان بهبودی ممکن است متفاوت باشد – ممکن است در ابتدا به فیزیوتراپی از دو تا ۱۲ هفته نیاز داشته باشید. پس از آن ممکن است لازم باشد تا یک سال به انجام تمرینات ادامه دهید، اما از جراح ارتوپد خود راهنمایی بخواهید.
جراحی
خوشبختانه اغلب افراد با اقدامات محافظه کارانه همچون فیزیوتراپی به بهبودی قابل توجهی دست پیدا می کنند با این وجود در برخی شرایط، جراحی توسط بهترین جراح زانو ممکن است بهترین گزینه برای ترمیم آسیب PCL شما باشد.
