

آرتروسکوپی زانو برای بازسازی ACL، ترمیم منیسک و سایر مشکلات زانو
آرتروسکوپی زانو یک تکنیک کم تهاجمی است که به جراحان ارتوپد اجازه میدهد تا طیف وسیعی از شرایطی را که بر مفصل زانو تأثیر میگذارند، ارزیابی کنند – و در بیشتر موارد درمان کنند. در طول این عمل، جراح ارتوپد برشها یا پورتالهای کوچکی را در مفصل آسیبدیده ایجاد میکند و سپس یک دوربین کوچک و فیبر نوری را وارد میکند تا فضای داخلی را روشن کند. سپس تصاویر بهدستآمده با دوربین روی صفحهای در مجموعه عملیاتی نمایش داده میشوند.
مزایای آرتروسکوپی زانو
مزیت اصلی آرتروسکوپی توانایی به دست آوردن چندین نما در داخل مفصل است. در گذشته، دسترسی به برخی از این نواحی نیاز به آرتروتومی – جراحی که در آن برش باز ایجاد میشد – و دررفتگی کشکک یا کلاهک زانو نیاز داشت. این روش مستلزم ضربه اضافی به زانو بود و خطر آسیب اضافی به مفصل را به همراه داشت.
در مقابل، معاینه آرتروسکوپی مفصل زانو معمولاً آسیب کمی به بافتهای نرم اطراف وارد میکند. در حالی که اکثر جراحان ارتوپد همچنان به رادیوگرافی (اشعه ایکس) و MRI برای ارائه اطلاعات اولیه مهم اعتماد می کنند، بسیاری موافق هستند که آرتروسکوپی بهترین ابزار تشخیصی موجود است.
آرتروسکوپی اطلاعاتی را ارائه میکند که سایر آزمایشها نمیدهند، از جمله اطلاعاتی که از کاوش بافت آسیبدیده به دست میآید. MRI ابزار فوقالعادهای برای ارزیابی ساختار بافتهای نرم است، اما ارائه نمیکند. اطلاعات لمسی که با کاوش در بافت های نرم و ارزیابی آنها با مشاهده مستقیم بصری به دست می آید.
آرتروسکوپی زانو برای بازسازی ACL
بازسازی ACL (رباط صلیبی قدامی) و ترمیم منیسک پاره شده از رایج ترین جراحی های آرتروسکوپی است.
در داخل زانو، این ساختارها عملکردهای مشخصی را انجام می دهند. ACL به تثبیت و حمایت از مفصل کمک می کند. دو منیسک در زانو وجود دارد. این «بالشتکهای» غضروفی شکل C از غضروف مفصلی محافظت میکند، پوشش استخوانها که به آنها اجازه میدهد در حین حرکت به آرامی روی یکدیگر سر بخورند. این ساختارها همچنین به عنوان ضربه گیر عمل می کنند و بار را در سراسر زانو توزیع می کنند.
آسیب به ACL و منیسک ها به ویژه در ورزشکاران شایع است. (پاره شدن منیسک در بیماران مسن در نتیجه یک فرآیند دژنراتیو نیز دیده می شود.) علاوه بر این، جراحان اغلب آنها را در ارتباط با یکدیگر می بینند. این ممکن است نتیجه صدمات متحمل همزمان یا متوالی باشد. یعنی فردی که ACL پارگی دارد بیشتر در معرض آسیب منیسک قرار دارد. آمار نشان می دهد که بیش از ۶۰ درصد از بیمارانی که پارگی ACL تشخیص داده شده است، منیسک پاره شده نیز دارند. تفاوت جنسیتی خاص در آسیب های ACL در بین ورزشکاران زن جوان در سال های اخیر نشان داده شده است. بسته به نوع ورزش، زنان ۲ تا ۶ برابر بیشتر از مردان در معرض پارگی ACL هستند.
برخی از آسیب های ACL و منیسک را می توان به صورت غیر جراحی با استراحت، فیزیوتراپی و اصلاح فعالیت درمان کرد. با این حال، در یک فرد جوان فعال، انتخاب عدم بازسازی ACL یا ترمیم مینیسک احتمالاً منجر به بیثباتی و درد مداوم در زانو میشود و همچنین در صورتی که تمایلی به اصلاح فعالیتهای مرتبط با ورزش خود نداشته باشد، زمینه را برای آرتریت دژنراتیو فراهم میکند. .
آرتروسکوپی و ریکاوری زانو
جراحی آرتروسکوپی تنها پس از کاهش تورم و التهاب بلافاصله پس از آسیب و بهبود دامنه حرکتی تقریباً کامل بیمار انجام می شود.
زمانی که ACL دچار پارگی کامل شد، جراح باید آن را با پیوند جایگزین کند. گرافت ها را می توان از زانوی خود بیمار (که اتوگرافت نامیده می شود) یا از بافت اهدایی (که آلوگرافت نامیده می شود، اما گاهی اوقات به آن پیوند جسد نیز گفته می شود) به دست آورد. به طور کلی، اتوگرافت در جمعیت نوجوان و جوان ورزشکاران و آلوگرافت در جمعیت بیماران مسن استفاده می شود. منابع اتوگرافت شامل پیوند تاندون-استخوان استخوان کشکک، پیوند تاندون همسترینگ یا پیوند تاندون چهارسر ران است. هنگامی که از اتوگرافت استفاده می شود، از طریق یک برش باز کوچک بازیابی می شود.
زمان ریکاوری از بازسازی ACL متفاوت است، با دوره ای از حدود ۶ تا ۹ ماه که نشان دهنده میانگین زمان مورد نیاز قبل از بازگشت ورزشکار به ورزش های برخوردی است. در طول آن دوره، بیمار در یک برنامه توانبخشی با فیزیوتراپی شرکت می کند که برای بازگرداندن دامنه حرکتی، تقویت عضلات، و بازیابی تعادل و مهارت های خاص ورزشی طراحی شده است.
کلمات مرتبط :
آرتروسکوپی زانو برای بازسازی ACL – بهترین جراح زانو در تهران – جراحی آرتروسکوپی زانو – بهترین جراح تعویض مفصل زانو در تهران